Kategorie
- Aktualności
- Baza rodowodowa
- Galeria
- Historia rasy trakeńskiej
- Hodowcy koni trakeńskich
- Hodowlane ciekawstki
- Kalendarz imprez
- Kontakt
- Linki
- Oferty stanówki
- Ogłoszenia sprzedaży koni – for sale
- Sportowe ciekawostki
- Trakeny…i nie tylko z naukowego punktu widzenia
- Wydarzenia – Informacje
Archiwum
- Wrzesień 2019
- Listopad 2016
- Czerwiec 2016
- Maj 2016
- Kwiecień 2016
- Marzec 2016
- Luty 2016
- Grudzień 2014
- Listopad 2014
- Październik 2014
- Sierpień 2014
- Lipiec 2014
Kalendarz wydarzeń
Pon | Wto | śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
True Media Concepts
Tagi
Szukaj
wpisz frazęKonferencja „Konie trakeńskie i wielkopolskie w realiach XXI wieku” – udział koni wpr. i trk. w krajowej hodowli w latach 1939-1944.
Jacek Łojek, Lidia Chomentowska
UDZIAŁ KONI WSCHODNIOPRUSKICH I TRAKEŃSKICH W KRAJOWEJ HODOWLI KONI W OKRESIE OKUPACJI NIEMIECKIEJ W LATACH 1939 – 1944
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Katedra Szczegółowej Hodowli Zwierząt, Zakład Hodowli Koni
02-786 Warszawa, ul. Ciszewskiego 8 , jacek_lojek@sggw.pl
STRESZCZENIE:
Po kampanii wrześniowej Polska utraciła znaczą liczbę materiału zarodowego koni. Stadniny i Stada, które jesienią 1939 r. ewakuowały się na wschód przed nacierającym wojskiem niemieckim nie znalazły tam schronienia. Te, które w porę zostały odnalezione przez władze niemieckie, sprowadzono z powrotem do pierwotnych miejsc rozlokowania. Jednak większość koni, które 17 września znalazły się na wschodnich terenach Polski wpadło w ręce drugiego agresora – Armii Czerwonej, która przejęła 601 państwowych koni hodowlanych. !0 października 1939 r. z rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (Oberkommando des Heeres) zostały przejęte przez władze niemieckie sprawy dotyczące odbudowy i uporządkowania hodowli koni na dawnych terenach polskich.
Po przejęciu hodowli przez Niemców, na dawnych ziemiach polskich ocalało jedynie 19.5% przedwojennego stanu ogierów państwowych, z czego tylko 5.6% w Generalnej Guberni (GG). Już w 1940 roku władze okupacyjne wystawiły na punkty kopulacyjne 1099 ogierów państwowych, co było wynikiem odnalezienia znacznej części koni zagubionych i przywłaszczonych przez nieprawowitych właścicieli oraz dzięki zakupom z III Rzeszy. Dzięki temu już w 1940 roku na terenach okupowanych i przyłączonych do Niemiec osiągnięty został stan ogierów państwowych z 1939 r. Liczba koni zarodowych na terenach GG wzrosła o 275%, natomiast na obszarach przyłączonych do Niemiec o 170%. Rasami najbardziej preferowanymi przez władze niemieckie były wschodniopruska i trakeńska. Ich udział w rodowodach koni zarejestrowanych w 1940 r. wynosił 33%.
W 1941 roku nastąpił dalszy wzrost pogłowia zarodowego, dzięki odzyskaniu części koni z terenów Związku Radzieckiego zajmowanych przez wojska niemieckie, odnalezieniu koni zagubionych, zakupom i przydziałom z III Rzeszy oraz dzięki przyrostowi naturalnemu. W porównaniu z rokiem 1940 pogłowie koni wzrosło o 46%. Okupant kierował znaczną liczbę koni do GG, w związku z czym na tych terenach pogłowie zwiększyło się o 102%. Pogłowie koni na terenach przyłączonych do III Rzeszy nie ucierpiało tak mocno ja w GG w związku z czym jego przyrost był mniej dynamiczny i wynosił 18%. Liczba ogierów prawie nie uległa zmianie, natomiast znacznie wzrosła liczba klaczy ? o 275%. Najliczniej reprezentowanymi rasami były znowu wschodniopruska i trakeńska. Występowały one w 34.5% rodowodów zarejestrowanych koni zarodowych.
Pomimo uszczuplenia hodowli zarodowej na tzw. ?byłych? ziemiach polskich w związku z przydzieleniem PSO Starogard i Kwidzyn pod Zarząd Pruskich Stadnin i przeniesieniem SK Racot w głąb Niemiec, nastąpił dalszy wzrost pogłowia o 38.4%. Na ziemiach przyłączonych do Niemiec mimo wspomnianych ubytków, został utrzymany stan z 1941 r. W GG liczba koni zarodowych wzrosła o 90% w tym ogierów o 112% a klaczy o 78%. Nadal znaczny udział w pogłowiu przypadał rasie wschodniopruskiej i trakeńskiej, które występowały w rodowodach 23% zarejestrowanych koni.
W 1944 r. prawie wszystkie stada ogierów i stadniny koni zostały ewakuowane przez okupanta w głąb Niemiec przed zbliżającym się frontem wschodnim.. Część państwowego pogłowia zarodowego, która pozostała w kraju, wpadła w ręce nacierającej Armii Czerwonej. Ewakuowane konie zostały zgromadzone na terenie Schleswig-Holstein w północnych Niemczech.